Op een warme zomeravond in het jaar 1927, de twee en twintigste juni, beviel Maria Mathilde Dewit van een dochtertje. Het was tien uur ’s avonds. Het kindje werd geboren in de kleine leefruimte van het ouderlijk huis te Leerbeek.
Het kindje was zo klein dat het in een schoendoos paste. Het werd onmiddellijk na de bevalling in een van de openingen van de leuvense stoof geschoven om het warm te houden, in een schoendoos !
Het meisje kreeg de naam Yvonne, Maria. Zij was mijn moeder. Ze stierf - veel te vroeg - in 1984.
Ze zou een paar dagen geleden zes en tachtig zijn geworden.
Mijn moeder groeide op tot een levenslustige vrouw.
Ze hield van muziek en zong dikwijls luidkeels mee met de radio, vooral wanneer het om liedjes ging uit haar jeugd. Dat waren meestal franse liedjes, zij was namelijk in het Frans naar school geweest. Van haar heb ik ongetwijfeld mijn liefde voor muziek.
Ze kocht voor mij mijn eerste plaatjes, een EPtje van Petula Clark ("Coeur Blessé), een paar singeltje van the Spotnicks ("Amapola" en "Johnny Guitar") en vooral die EP van Eddie Cochran met "Come on Everybody".
Als ik mijn ogen sluit hoor ik nog steeds de muziek die ze zelf graag hoorde. Ik heb haar die liedjes honderden keren horen zingen.
Hier zijn er een paar.
Het kindje was zo klein dat het in een schoendoos paste. Het werd onmiddellijk na de bevalling in een van de openingen van de leuvense stoof geschoven om het warm te houden, in een schoendoos !
Het meisje kreeg de naam Yvonne, Maria. Zij was mijn moeder. Ze stierf - veel te vroeg - in 1984.
Ze zou een paar dagen geleden zes en tachtig zijn geworden.
Mijn moeder groeide op tot een levenslustige vrouw.
Ze hield van muziek en zong dikwijls luidkeels mee met de radio, vooral wanneer het om liedjes ging uit haar jeugd. Dat waren meestal franse liedjes, zij was namelijk in het Frans naar school geweest. Van haar heb ik ongetwijfeld mijn liefde voor muziek.
Ze kocht voor mij mijn eerste plaatjes, een EPtje van Petula Clark ("Coeur Blessé), een paar singeltje van the Spotnicks ("Amapola" en "Johnny Guitar") en vooral die EP van Eddie Cochran met "Come on Everybody".
Als ik mijn ogen sluit hoor ik nog steeds de muziek die ze zelf graag hoorde. Ik heb haar die liedjes honderden keren horen zingen.
Hier zijn er een paar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten