East of Eden is een Engelse progressieve rock band, opgericht in 1967 in Bristol door Dave Arbus, Ron Caines en Geoff Nicholson. Hun muziek is doordrenkt met jazz fusion en oosterse invloeden.
Ik heb de groep gezien op het festival te Amougies op 28 oktober 1969.
In 1971 had de groep een hitje met “Jig-a-Jig”. Deze hit was a typisch voor het geluid dat de groep normaal voortbracht.
Hoewel sommigen deze groep beschouwen als een symfonische progressieve band is het hele album is een fascinerende combinatie van psych, Midden-Oosterse invloeden, vroege prog-rock en jazz rock. Regelmatig hoor je elektronische effecten, fasering zoals bij de Beatles '' I Am the Walrus ', en een aantal jams die klinken alsof ze thuishoren op een Soft Machine album.
East of Eden bleef echter steeds rock als basis gebruiken.
Dit is hun eerste plaat die ik in 1969 kocht in Gent.
Northern Hemisphere
Ik heb de groep gezien op het festival te Amougies op 28 oktober 1969.
In 1971 had de groep een hitje met “Jig-a-Jig”. Deze hit was a typisch voor het geluid dat de groep normaal voortbracht.
Hoewel sommigen deze groep beschouwen als een symfonische progressieve band is het hele album is een fascinerende combinatie van psych, Midden-Oosterse invloeden, vroege prog-rock en jazz rock. Regelmatig hoor je elektronische effecten, fasering zoals bij de Beatles '' I Am the Walrus ', en een aantal jams die klinken alsof ze thuishoren op een Soft Machine album.
East of Eden bleef echter steeds rock als basis gebruiken.
Dit is hun eerste plaat die ik in 1969 kocht in Gent.
Northern Hemisphere
Isadora (hommage aan Isadora Duncan)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten