zaterdag 6 april 2013

ARIANE et les 10/20




Ondanks het feit dat deze groep een reeks steengoeie nummers opnam blijft Ariane grotendeels onbekend in de geschiedenis van de Belgische Pop. Hooguit een kleine voetnoot.

Ze werd geboren als Ariane Buyst in Brussel  in 1944. Haar vader was een uitgever van brassband muziek en eigenaar van een winkel in de stad die muziekinstrumenten verkocht.

Ariane groeide op met de gitaar en ging muziek en muziektheorie studeren.

In 1963 begon ze als zangeres bij de groep Les Croque-notes alvorens haar eigen band op te richten :  Ariane et ses Copains..



 
Het eerste optreden van de groep was in de winkel van Ariane's vader, maar het duurde niet lang voor ze de aandacht trokken van de lokale club eigenaar Jean-Paul Wittemans. Hij was vooral onder de indruk van Ariane (het paar zou later trouwen) en hij regelde voor hen een concert in zijn club, Les Cousins, op Brussel Grote Markt.

De avond was een echt succes en Wittemans haastte zich met de groep naar de studio om een demo op te nemen in het begin van 1964.

De demo werd gehoord door Jean Kluger van Palette records, die de groep een contract gaf. Maar hij stond erop dat ze hun naam veranderden in  Ariane et les 10/20, naar een bekende winkel in Brussel.

“I just wanna hear you say” van the Ravens werd “Comme les fous”, hun eerste single.

Alles ging toen snel. Kluger had Michèle Torr's hit “Dans mes bras oublie ta peine” (een versie van een weinig bekende Amerikaanse release van Ginny Arnell, “Let me make you smile again”). Hij besloot dat dit Ariane’s volgende single zou worden.

De single werd uitgebracht in juli 1964, met “Je ne sais pourquoi” (een cover van de Rip Chords 'surfer juweeltje Hey little cobra) op de B-kant.

Deze vier opnamen kwamen op een EP dat jaar.


Optreden in de "Madeleine" te Brussel.

“Reste à ta place” was de opvolger van deze eerste EP. De release is ook opmerkelijk voor zijn covers van Pam Sawyer’s “Play-boy” en Paul Revere en de Raiders “Louie,go home” (Louie, reviens chez toi).
De single werd uitgebracht in juli 1964, samen met met de al even goede “Je ne sais pourquoi” (cover van The Rip Chords “Hey Little Cobra”) op de B Kant.

Het uitstekende “Les Petits mots d’amour” volgde in 1965.

Ariane en de jongens toerden uitgebreid door België en Frankrijk. Ze waren support acts voor Adamo, Cliff Richard en Ray Charles.

In 1966 gaat Ariane solo. Het succes blijft uit. Haar carrière stopt nadat ze België heeft vertegenwoordigd in de Knokke Cup van 1967.

Ariane toerde met de allergrootsten, Adamo, Cliff Richarden Ray Charles. 

Het liedje was voorbij in 1966.

Hier zijn de twee EP’s en het singeltje die ik van de groep heb.

1964 - Dans mes bras oublie ta peine
1964 - Reste à ta Place
1965 - Les petits mots d’amour  (zeldzaam én gesigneerd)








Geen opmerkingen:

Een reactie posten