André Brasseur werd op 11-12-1939 geboren in Ham-Sur-Sambre (deelgemeente van Jemeppe-Sur-Sambre) in de Waalse regio Namen-Charleroi.
Hij scoorde in 1965 een internationale hit met de instrumental "Early bird" (genoemd naar de eerste telecommunicatiesatelliet die in datzelfde jaar in een baan om de aarde werd gestuurd.) Van de single werden wereldwijd meer dan zes miljoen exemplaren verkocht. Zijn muziek werd vaak als tune gebruikt op Radio Veronica.
In België raakte dit nummer helemaal tot nummer één, en verbleef in de hitparade gedurende vier maanden.
De opvolgsingle "Atlantide/Studio 17" geraakte ook nog redelijk hoog (tot nº16) en bleef daar 1 maand. Van alle andere singles uit zijn indrukwekkende lijst, kan er evenwel geen spoor in de Belgische Charts worden teruggevonden
In Nederland verkreeg het nummer "Big Fat Spiritual" in de jaren 60 / '70 van de 20e eeuw grote bekendheid doordat de destijds populaire diskjockey Eddy Becker dit nummer voor zijn radioprogramma's als herkenningsmelodie gebruikte. Velen zullen daardoor weliswaar niet onmiddellijk de titel herkennen, maar wel het nummer zelf.
In de jaren zeventig maakte André Brasseur een tijd lang deel uit van de Bluesworkshop, de begeleidingsgroep van Roland Van Campenhout, en toerde hij mee door het Verre Oosten. In 1990 fungeerde Brasseur als studiomuzikant voor Vaya Con Dios. Hij speelde keyboards op de hitsingle What's a Woman.
Hij scoorde in 1965 een internationale hit met de instrumental "Early bird" (genoemd naar de eerste telecommunicatiesatelliet die in datzelfde jaar in een baan om de aarde werd gestuurd.) Van de single werden wereldwijd meer dan zes miljoen exemplaren verkocht. Zijn muziek werd vaak als tune gebruikt op Radio Veronica.
In België raakte dit nummer helemaal tot nummer één, en verbleef in de hitparade gedurende vier maanden.
De opvolgsingle "Atlantide/Studio 17" geraakte ook nog redelijk hoog (tot nº16) en bleef daar 1 maand. Van alle andere singles uit zijn indrukwekkende lijst, kan er evenwel geen spoor in de Belgische Charts worden teruggevonden
In Nederland verkreeg het nummer "Big Fat Spiritual" in de jaren 60 / '70 van de 20e eeuw grote bekendheid doordat de destijds populaire diskjockey Eddy Becker dit nummer voor zijn radioprogramma's als herkenningsmelodie gebruikte. Velen zullen daardoor weliswaar niet onmiddellijk de titel herkennen, maar wel het nummer zelf.
In de jaren zeventig maakte André Brasseur een tijd lang deel uit van de Bluesworkshop, de begeleidingsgroep van Roland Van Campenhout, en toerde hij mee door het Verre Oosten. In 1990 fungeerde Brasseur als studiomuzikant voor Vaya Con Dios. Hij speelde keyboards op de hitsingle What's a Woman.
Als kind raakte hij onder de indruk van zijn neef die klassiek werk van Mozart en Bach op de piano speelde. André ging cello (violoncello) studeren op het "Conservatoire de Musique" te Tamines.
In 1958 en 1959 won hij de 1e prijs op cello tijdens een jaarlijks concours op het conservatorium. Niet lang daarna ontdekte hij de jazz en begon geïnspireerd door het werk van Thelonious Monk, Oscar Peterson en Errol Garner piano te spelen.
Hij vormde al gauw het "Trio André Brasseur" met een bassist en drummer (volgens een bron zou dit Bruno Castellucci geweest zijn). Met het trio werd in 1962 een plaatopname gemaakt met de eigen nummers "Exiting blues / December" voor het Discophila label van de gebroeders Piret uit Namen. Daarna moest André in militaire dienst.
Hij kreeg de mogelijkheid aangeboden om met een militair jazz ensemble op het befaamde festival van Comblain-la-Tour op te treden. André schakelde over op Hammond orgel en liet zich inspireren door Jimmy McGriff, Jimmy Smith, Billy Preston, Jack McDuff enz. Er werd in de kazerne gerepeteerd en Brasseurs militaire band speelde naast jazz standards ook eigen werk.
In 1963 was André Brasseur in Parijs om zich verder als componist te bekwamen. In deze periode schreef hij "Virginia" voor de Franse zanger/tekstdichter Jean-Claude Darnal. Het nummer verscheen op een Vogue EP.
Tijdens zijn lang contract in 1965 in Hotel Metropol te Brussel kwam André Brasseur in contact met Roland Kluger van Palette Records. Na een eerste single met Hold up / Far-West kreeg hij het verzoek om de herkenningsmelodie voor het RTB programma "Intervilles 1965" (de uitzending duurde 230 minuten, vandaar Special-230) te schrijven.
In 1958 en 1959 won hij de 1e prijs op cello tijdens een jaarlijks concours op het conservatorium. Niet lang daarna ontdekte hij de jazz en begon geïnspireerd door het werk van Thelonious Monk, Oscar Peterson en Errol Garner piano te spelen.
Hij vormde al gauw het "Trio André Brasseur" met een bassist en drummer (volgens een bron zou dit Bruno Castellucci geweest zijn). Met het trio werd in 1962 een plaatopname gemaakt met de eigen nummers "Exiting blues / December" voor het Discophila label van de gebroeders Piret uit Namen. Daarna moest André in militaire dienst.
Hij kreeg de mogelijkheid aangeboden om met een militair jazz ensemble op het befaamde festival van Comblain-la-Tour op te treden. André schakelde over op Hammond orgel en liet zich inspireren door Jimmy McGriff, Jimmy Smith, Billy Preston, Jack McDuff enz. Er werd in de kazerne gerepeteerd en Brasseurs militaire band speelde naast jazz standards ook eigen werk.
In 1963 was André Brasseur in Parijs om zich verder als componist te bekwamen. In deze periode schreef hij "Virginia" voor de Franse zanger/tekstdichter Jean-Claude Darnal. Het nummer verscheen op een Vogue EP.
Tijdens zijn lang contract in 1965 in Hotel Metropol te Brussel kwam André Brasseur in contact met Roland Kluger van Palette Records. Na een eerste single met Hold up / Far-West kreeg hij het verzoek om de herkenningsmelodie voor het RTB programma "Intervilles 1965" (de uitzending duurde 230 minuten, vandaar Special-230) te schrijven.
!~~60_57.JPG)
Zelf kwam Brasseur met zijn instrumentale compositie “Early Bird”, genoemd naar de eerste communicatiesatteliet die in 1965 in een baan om de aarde werd gestuurd.
Producer Roland Kluger was niet tevreden over de opname die André en zijn begeleidingsgroep in zijn Madeleine Studio hadden opgenomen. Kluger wilde het nummer wat meer aankleden met koorwerk in de stijl van Ray Conniff. Na deze dubbing bleef van het orgelgeluid echter niet veel meer over.
Door een fout van opnametechnicus Roger Verbestel, hij draaide het nummer op halve snelheid af, kreeg André Brasseur plotseling een ingeving. Hij speelde naast deze vertraagde opname nog een spoor in op werkelijke snelheid. Het eindresultaat na mixing op normale snelheid was het karakteristieke hoge geluid van een bijna electronisch klinkend Hammond orgel. De sound was zo per toeval geboren!
De plaat stond wekenlang no.1 in de Belgische hitparade en werd wereldwijd uitgebracht. Van “Early Bird” werden in 1965 meer dan 6 miljoen exemplaren verkocht.
De naam van André Brasseur & his Multi-Sound organ was nu een begrip geworden.
Een hele reeks singles en enkele LP's op Palette volgden in de tweede helft van de zestiger jaren. Opvallend veel radiozenders (met name piraten zeezenders) gebruikten zijn instrumentals als herkeningstune voor diverse programma's.
In de jaren zeventig maakte André Brasseur een tijd lang deel uit van de Bluesworkshop, de begeleidingsgroep van Roland Van Campenhout, en toerde hij mee door het Verre Oosten. In 1990 fungeerde Brasseur als studiomuzikant voor Vaya Con Dios. Zoals gezegd speelde hij keyboards op hun hitsingle “What's a Woman”.
Producer Roland Kluger was niet tevreden over de opname die André en zijn begeleidingsgroep in zijn Madeleine Studio hadden opgenomen. Kluger wilde het nummer wat meer aankleden met koorwerk in de stijl van Ray Conniff. Na deze dubbing bleef van het orgelgeluid echter niet veel meer over.
Door een fout van opnametechnicus Roger Verbestel, hij draaide het nummer op halve snelheid af, kreeg André Brasseur plotseling een ingeving. Hij speelde naast deze vertraagde opname nog een spoor in op werkelijke snelheid. Het eindresultaat na mixing op normale snelheid was het karakteristieke hoge geluid van een bijna electronisch klinkend Hammond orgel. De sound was zo per toeval geboren!
De plaat stond wekenlang no.1 in de Belgische hitparade en werd wereldwijd uitgebracht. Van “Early Bird” werden in 1965 meer dan 6 miljoen exemplaren verkocht.
De naam van André Brasseur & his Multi-Sound organ was nu een begrip geworden.
Een hele reeks singles en enkele LP's op Palette volgden in de tweede helft van de zestiger jaren. Opvallend veel radiozenders (met name piraten zeezenders) gebruikten zijn instrumentals als herkeningstune voor diverse programma's.
In de jaren zeventig maakte André Brasseur een tijd lang deel uit van de Bluesworkshop, de begeleidingsgroep van Roland Van Campenhout, en toerde hij mee door het Verre Oosten. In 1990 fungeerde Brasseur als studiomuzikant voor Vaya Con Dios. Zoals gezegd speelde hij keyboards op hun hitsingle “What's a Woman”.
Dit zijn de eerste drie EP's van André Brasseur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten