dinsdag 4 september 2012

Bob Dylan - Tempest (2012)




Vandaag heb ik de nieuwe Dylan plaat beluisterd. Het was een wonderlijke ervaring.

Hoewel Dylan 71 is slaagt hij er toch weer in om vernieuwend en fris uit de hoek te komen. Zij stem is misschien gebroken, maar als je daar achter gaat kijken ontdek je weer eens wat voor een wonderlijk iemand Bob eigenlijk is.


Duquesne Whistle

Even dacht ik dat ik de verkeerde CD in de speler had gestoken. De CD begint namelijk als een Bob Wills & His Texas Playboys '1930 Western Swing song. Een lied zoals je dat waarschijnlijk op de radio hoorde in de Midwest in de US in de jaren dertig.

Dylan’s liefde voor de roots is intact gebleven.
 
“Listen to that Duquesne whistle blowing
Blowing like she never blowed before
Little light blinking, red light glowing
Blowing like she's at my chamber door
You smiling through the fence at me
Just like you always smiled before”


Prachtig.


Soon  After Midnight

Het begint als een soort nachtelijke wandeling. Maar stilaan horen we dat de vrouwen “Harlots” (hoeren) zijn, en aan een gruwelijk einde komen. 

“Charlotte's a harlot
Dresses in scarlet
Mary dresses in green
It's soon after midnight
And I've got a date with the fairy queen

They chirp and they chatter
What does it matter?
They lie and dine in their blood
Two timing slim
Who's every heard of him?
I'll drag his corpse through the mud”

Bob Dylan als de verpersoonlijking van het kwade ?


Narrow Way

Haha , Dylan en de vrouwtjes… en hun problemen.

"I've got a heavy stacked woman with a smile on her face
And she has crowned my soul with grace
I'm still hurting from an arrow that pierced my chest
I'm gonna have to take my head and bury it between your breasts
It's a long road—it's a long and narrow way
If I can't work up to you, you'll surely have to work down to me someday."
 
Niet te vergeten, Dylan weft hier slim een blues  van de Mississippi Sheiks uit 1934 in door ( "You'll Work Down to Me Someday.")

Ja , de “narrow way”  is moeilijk te vinden als je zeventig bent he ?

 
Long and Wasted Years

Eindelijk nog eens een balad zoals we die graag horen. Dylan ligt (weer)  aan de voeten van zijn geliefde en verontschuldigt zich omdat hij haar gekwetst heeft.

“I wear dark glasses to cover my eyes
there are secrets in them i cant disguise
come back baby if i ever hurt your feelings i apologize”



Pay  In Blood

Een ietwat opschepperig lied. Dylan is weer de schlemiel. 

"Legs and arms and body and bone
I pay in blood, but not my own

Night after night, day after day
They strip your useless hopes away
The more I take, the more I give
The more I die, the more I live."

 
Scarlet Town

“Scarlet Town, in the hot noon hours,
There's palm-leaf shadows and scattered flowers
Beggars crouching at the gate
Help comes, but it comes too late
By marble slabs and in fields of stone
You make your humble wishes known
I touched the garment, but the hem was torn
In Scarlet Town, where I was born”.



Early Roman Kings

De muziek is schatplichtig aan Muddy Waters’ “Mannish Boy”

“All the early roman kings
in the early early morn
coming down the mountain
distributing the corn
speeding through the forest
racing down the track
you try to get away
they drag you back
Tomorrow is Friday
we’ll see what it brings
everybody’s talking
bout the early roman kings”



Tin Angel

Weer gaat het om gebroken harten. Shakespeare is niet ver, de beelden doen denken aan “Desolation Row”.

“it was late last night when the boss came home
to wander early his mansion and a desolate throne
servant said boss the ladies gone
she left this morning just before dawn

you got something to tell me, tell it to me man
come to the point as straight as you can
old Henry Lee chief of the clan
came riding through the woods and took her by the hand”



Tempest

Het titelnummer van de plaat. Dit is Dylan’s epos over de zinkende Titanic.

De heren en dames dansen terwijl het schip vergaat. Het worden drijvende lijken ("Dead bodies already floating/In the double-bottomed hull"). Sommigen zullen elkaar vermoorden om in de Life Boats te geraken. Anderen zijn in staat tot grote moed en heldhaftig gedrag.

“The pale moon rose in its glory
Out on the western town
She told a sad, sad story
Of the great ship that went down.

T’was the 14th day of April
over the waves she rode
sailing into tomorrow
to a golden age foretold.

The night was black with starlight
The seas was sharp and clear
Moving through the shadows
The promised hour was near.

Lights were holding steady
Driving over the foam
All the lords and ladies
Heading for their eternal home.

The chandeliers was raying
From the barrage ? place above
The orchestra was playing
Songs of faded love.”


"The Watchman" droomt herhaaldelijk van de ramp en probeert de slachtoffers te redden.  De surrealistische Dylan spreekt.


Roll On John

Dylan zingt “I heard the news today Oh Boy”….

“From the Liverpool docks
To the red-light Hamburg streets
Down in the quarry with the Quarrymen
Playing to the big crowds
Playing to the cheap seats
Another day in the life
On your way to the journeys end”

De song voor John Lennon.  Dylan denkt aan diens laatste ogenblikken, het ademen wordt zwaar en Lennon is “breathin his last”

Dylan en Lennon waren vrienden in de sixties.  "You burned so bright/Roll on John."







Tempest is een wonderlijke plaat. Verbazingwekkend.

Dylan's beheersing van de taal is ongeëvenaard. De muziek is meestal  op blues  gebaseerd, met uitzondering van die eerste song.

50 jaar na de release van zijn eerste album blijft Dylan een meesterlijk verteller. Thanks Bob.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten