Opgenomen op 27 Juni 1963 in Stockholm en uitgebracht op Metronome J-662
Toots Thielemans: guitar / whistling
Jimmy Woode Jr: bass
Conny Svensson: drums
Pete Jacques: organ / strings
Toots is negentig.
"Bluesette" ontstaat in 1962 tijdens een klein muziekfestival op de universiteit van Brussel, waar Toots optreedt met de violist Stephane Grappelli (op dat moment violist bij Django Reinhardt en idool van Toots).
Vlak voordat het optreden begint, als Toots nog wat op zijn gitaar zit te repeteren in de kleedkamer, speelt hij ineens de akkoorden van het nummer, dat hij aanvankelijk Bluette noemt en later de naam Bluesette krijgt.
De naam Bluesette is, zoals Toots zelf zegt, een samensmelting van de Blues en de “musette” die Toots vroeger veel speelde.
Alhoewel hij zelf niet meteen overtuigd is van de kwaliteit van zijn eigen compositie – waarin hij gebruik maakt van een speciale techniek: het unisono meefluiten van de gitaarmelodieën – speelt hij Bluesette toch voor de Belgische radio.
Korte tijd na deze radio-uitzending treedt hij op in een show in Zweden. De producer van deze show vraagt hem of hij iets speciaals wil spelen. Toots heeft niets te verliezen en speelt zijn nieuwe compositie, waarop zowel de producer als het publiek erg enthousiast reageren. Het gevolg is dat Bluesette in 1963 voor het eerst wordt opgenomen in Zweden, waar het een grote hit wordt. Toots houdt de rechten van het nummer zelf en verdient er, mede omdat het later door verschillende andere musici wordt opgenomen, veel geld mee.
Toots noemt deze opname zijn "pensioensong".
Toots Thielemans: guitar / whistling
Jimmy Woode Jr: bass
Conny Svensson: drums
Pete Jacques: organ / strings
Toots is negentig.
"Bluesette" ontstaat in 1962 tijdens een klein muziekfestival op de universiteit van Brussel, waar Toots optreedt met de violist Stephane Grappelli (op dat moment violist bij Django Reinhardt en idool van Toots).
Vlak voordat het optreden begint, als Toots nog wat op zijn gitaar zit te repeteren in de kleedkamer, speelt hij ineens de akkoorden van het nummer, dat hij aanvankelijk Bluette noemt en later de naam Bluesette krijgt.
De naam Bluesette is, zoals Toots zelf zegt, een samensmelting van de Blues en de “musette” die Toots vroeger veel speelde.
Alhoewel hij zelf niet meteen overtuigd is van de kwaliteit van zijn eigen compositie – waarin hij gebruik maakt van een speciale techniek: het unisono meefluiten van de gitaarmelodieën – speelt hij Bluesette toch voor de Belgische radio.
Korte tijd na deze radio-uitzending treedt hij op in een show in Zweden. De producer van deze show vraagt hem of hij iets speciaals wil spelen. Toots heeft niets te verliezen en speelt zijn nieuwe compositie, waarop zowel de producer als het publiek erg enthousiast reageren. Het gevolg is dat Bluesette in 1963 voor het eerst wordt opgenomen in Zweden, waar het een grote hit wordt. Toots houdt de rechten van het nummer zelf en verdient er, mede omdat het later door verschillende andere musici wordt opgenomen, veel geld mee.
Toots noemt deze opname zijn "pensioensong".
Toots op het Muntplein te Brussel in 1976.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten