HUGUES AUFRAY

Hugues Aufray  (geboren op 18 augustus 1929 te Neuilly-sur-Seine) is het derde kind van Henry Auffray en Amielle de Caubios d’Andiran. Hij heeft twee broers (Jean-Paul en Francisco) en een jongere zus  Pascale (de actrice Pascale Audret).

De familie Aufray vlucht voor de Duitse bezetting  en de jonge Hugues zit tot eind 1945 in een College in het zuiden van Frankrijk. Hier zal hij zijn hang naar de Natuur met een Hoofdletter vinden. Wanneer zijn ouders scheiden volgt hij zijn vader naar Madrid waar hij aan het “lycée français” zijn baccalauréat haalt.

Hugues trekt naar Parijs  om er lessen te volgen aan « L’Ecole des Beaux-Arts », hoewel zijn vader meer klassieke studies verkoos. Hugues wil immers schilder worden.  Maar omdat zijn financiële middelen niet toereikend zijn wordt hij verplicht om wat bij te verdienen. Hij zingt wat op straathoeken en in cafés. In 1949 doet hij zijn legerdienst (Chasseur Alpin).

In 1951 trouwt hij met Hélène met wie hij twee kinderen zal hebben. Gedurende verschillende jaren zal zingen in cafés en op straathoeken praktisch zijn enige bron van inkomsten zijn. Hij zingt liedjes van Brassens en Zuid Amerikaanse songs.

In 1959 neemt hij voor de grap deel aan een amateurconcours voor zangers. Hij wint dit met een nummer van een dan behinnende doch onbekende songwriter, Serge Gainsbourg. Het nummer heet “Le Poinçonneur des Lilas”. Het concours was “Les n°1 de demain”  en werd georganiseerd door Europe n° 1. Aufray krijgt onmiddellijk een kontrakt aangeboden voor een plaat bij Barclay.

Zijn eerste 45 toerentje is een feit : “Y’avait Fanny qui chantait”.

Dan wordt hij door Maurice Chevalier gevraagd om mee te doen in de musical in New York, “Avril à Paris”. Hugues is akkoord en gaat naar de US. Het wordt echter een flop en de hele troep komt terug naar Parijs. Hugues blijft echter in NY.

Daar maakt hij kennis met de folkbeweging rond Washington Square en Bleeker Street in the Village. Hij ziet er Peter, Paul en Mary en leert er een onbekende singer-songwriter kennen, Bob Dylan. Hij is twaalf jaar ouder dan Dylan !!!

Aufray is zeer onder de indruk van Dylan en maakt de overstap naar de folk.

Wanneer hij terugkomt naar Parijs heeft hij de hele folkbeweging in zijn valies zitten.
Hij besluit deze fantastische songs in het Frans te brengen.

Dit is zijn eerste 25 cm (eind 1963)

Dès que le printemps revient (voor het Eurovision songfestival)
Oui tu verras
C’est pas la peine
Allez, allez mon troupeau (Ally, ally Oxen free, van het Kingston Trio)
Je reviens (Les portes de Saint-Malo)
Tout le long du chemin (Singing the blues)
Là-haut
Santiano (traditionele Sea Shanty, voorbeeld waren the Highwaymen)