Vandaag, dertig jaar geleden stierf Ferre Grignard, na een lange strijd tegen keelkanker.
Hij wordt op 13 Maart 1939 in Antwerpen geboren. In 1966 heeft hij zijn eerste hit met "Ring Ring (I've Got To Sing)".
Hierna volgen ondermeer "Drunken Sailor" en "Yellow You Yellow Me".
Hoogtepunt was een optreden in Olympia in Parijs. Kort daarop klaagde hij de Franse vedette Johnny Hallyday aan, die een bewerking had gemaakt van zijn tweede hit "My crucified Jesus". Het plagiaat zelf kon hem niet zoveel schelen, wel het feit dat Halliday er een tekst op had gemaakt, die beledigend was tegenover hippies in het algemeen en Grignard in het bijzonder.
Grignard leefde overeenkomstig zijn imago: wild en nonchalant. Dat deed zijn carrière geen goed. De fans waren hem snel vergeten en Grignard werd weer cafézanger. Vlak voordat hij in 1982 aan keelkanker zou overlijden, probeerde hij een comeback te maken, "met beklemmend werk, indringend als een lange doodskreet".
Met Wannes in de Muze
Ferre Grignard’s carrière demareerde als een raket, voor hem veel te snel. Van de ene op de andere dag was hij rijk. Hij gaat wonen in het geboortehuis van Peter Benoit. Hij omringt er zich met een aantal kameraden met wie hij schildert,maar vooral feestjes bouwt en zich letterlijk te pletter drinkt.
Hij wilde de nonchalante zanger blijven waarvoor men hem aanzag en bewonderde. Zijn inkomsten interesseren hem niet, zijn boekhouding evenmin. Belastingen wil hij niet betalen... tot de fiscus beslag legt op zijn royalties.
Hij krijgt het in de loop van de jaren zeventig ook eens aan de stok met z’n platenfirma Philips. Zijn manager, Louis de Vries, verkoopt hem letterlijk aan Barclay, de franse gigant. Ferre probeert nog een elpee te maken, maar dat lukt nauwelijks. Zij twee “Barclay albums” zijn ondermaats. In 1969 brengt Barclay nog de elpee ‘Captain disaster’ uit . Nu weten we dat dat de start was van zijn ondergang .
Hij wilde de nonchalante zanger blijven waarvoor men hem aanzag en bewonderde. Zijn inkomsten interesseren hem niet, zijn boekhouding evenmin. Belastingen wil hij niet betalen... tot de fiscus beslag legt op zijn royalties.
Hij krijgt het in de loop van de jaren zeventig ook eens aan de stok met z’n platenfirma Philips. Zijn manager, Louis de Vries, verkoopt hem letterlijk aan Barclay, de franse gigant. Ferre probeert nog een elpee te maken, maar dat lukt nauwelijks. Zij twee “Barclay albums” zijn ondermaats. In 1969 brengt Barclay nog de elpee ‘Captain disaster’ uit . Nu weten we dat dat de start was van zijn ondergang .
En dan staat Ferre terug waar hij begon. Op straat.
Hij gaat opnieuw heel bescheiden wonen. Gelukkig is er nog zijn moeder en een tante die hem bevoorraden en zorgen dat hij toch wat geld heeft om rond te komen. Hij geraakt opnieuw in zijn oude biotoop, De Muze, verzeild. Het roken en de drank maken zich almaar meer meester van hem.
Ferre Grignard is 43 jaar geworden.
Ferre Grignard is 43 jaar geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten