Het kwartet bestond uit leadzangeres Rosetta Hightower (geboren 23 juni 1944), Shirley Brickley (geboren 9 december 1944), Marlena Davis (geboren 04 oktober 1944) en Stephen Caldwell (geboren 22 november 1942).
Voordat ze “The Orlons” werden was de groep een meidengroep, “Audrey and the Teenettes”.
Ze begonnen in de late jaren 1950 in junior high school en bestonden uit Hightower, Davis, en drie zussen Brickley: Shirley, Jean, en Audrey.
Nadat een van de Brickleys van haar moeder niet meer mocht zingen (ze was pas 13 !!!) stopten Jean en Audrey van de Brickley zusjes.
In High School werd de groep van de drie overgebleven meisjes ontdekt door een medestudent Stephen Caldwell, die de zanger was van een lokale groep genaamd de Romeos.
Nogal onder de indruk vroeg hij de meiden of hij mee mocht zingen. de groep noemde zich “The Orlons”. Orlon was een merknaam voor de veelgebruikte synthetische vezels acryl.
Een middelbare school vriend, Dovells zanger Len Barry, moedigde hen aan om voor Cameo-Parkway Records auditie te doen.
Na twee korte audities was het zover. De groep kreeg een contract.
Hun eerste nationale hit werd “The Wah-Watusi”. De song klom tot nummer 2 in de VS pop charts.
Tegelijk zong de groep backing vocals voor een andere ster van Cameo, Dee Dee Sharp, op haar hits “Mashed Potato Time” en “Gravy”
Ze namen hun eigen versies van deze nummers op voor hun debuutalbum “The Wah-Watusi”.
Zij hadden een tweede hit in hetzelfde jaar met “Don’t Hang Up”. Dan volgden “South Street”, “Not Me” en Bon-Doo-Wah”.
“Don’t throw your love away” werd gecoverd door de Engelse Searchers.
Davis verliet de groep in augustus 1963 en Caldwell stopte met de groep in 1964.
Er volgden nog enkele personeelswisselingen, maar de tijd voor de meidengroepen was onherroepelijk voorbij.
Dit is mijn franse EP van the Orlons uit 1963.
Tegelijk zong de groep backing vocals voor een andere ster van Cameo, Dee Dee Sharp, op haar hits “Mashed Potato Time” en “Gravy”
Ze namen hun eigen versies van deze nummers op voor hun debuutalbum “The Wah-Watusi”.
Zij hadden een tweede hit in hetzelfde jaar met “Don’t Hang Up”. Dan volgden “South Street”, “Not Me” en Bon-Doo-Wah”.
“Don’t throw your love away” werd gecoverd door de Engelse Searchers.
Davis verliet de groep in augustus 1963 en Caldwell stopte met de groep in 1964.
Er volgden nog enkele personeelswisselingen, maar de tijd voor de meidengroepen was onherroepelijk voorbij.
Dit is mijn franse EP van the Orlons uit 1963.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten