BLUE MOON (1934)
(Richard Rodgers/Lorenz Hart)
Originele Opname : Casa Loma Orchestra with Glen Gray (1934) (Decca)
Zang: Kenny Sargent.
Covers : Frankie Trumbauer & Band (1934) [vier dagen later voor Columbia], Coleman Hawkins (1934) , Ted Fio Rito (1934) [drie dagen later voor Brunswick], Connee Boswell (1935) , Glen Gray (1935) , Benny Goodman (1935) , Al Bowlly (1935) , Django Reinhardt (1939) , Mel Tormé (1948) [in film Words And Music over componistenduo Rodgers/Hart], Billy Eckstine (1949) , Louis Armstrong (1949) , Dave Brubeck (1949) , Billie Holiday (1952) , Dizzy Gillespie (1953) [with strings], Buck Clayton (1953) , Elvis Presley (1954) [zonder happy end; zie noot], Emanons (1956) [voorlopers van de Marcels noveltyhit], Ella Fitzgerald (1956) , Sam Cooke (1958) , Dean Martin (1958) [in film Young Lions], Julie London (1958) , Frank Sinatra (1961) , Marcels (1961) [n°1 US & UK], Ventures (1961) , Annie Cordy (1961) [als Partout], Art Blakey (1962) , Bobby Vinton (1963) , Nolan Strong & The Diablos (1964) , Supremes (1967) , Bob Dylan (1970) , Sha Na Na (1971) [later ook in film Grease], Blue Haze (1972) , Winston Francis (1973) [reggaeversie], Mud (1974) , Robert DeNiro & Mary Kay Place (1977) [in film New York, New York], Linda Waterfall (1979) , Showaddywaddy (1980) , Elkie Brooks (1984) , Cowboy Junkies (1988) [als Blue Moon Revisited (Song For Elvis)], Jonathan Richman (1989) , Herman Brood (1990) , Placido Domingo (1990) [in medley met Moon River], Mark Isham (1990) [zang: Tanita Tikaram], Chris Isaak (1994) , Mavericks (1995) [in film Apollo 13], Iguanas (1996) , John Alford (1996) [hit UK], Ian Tyson (2002) , Rod Stewart (2004) , Helmut Lotti (2006) , Jacqui Naylor (2006) , Twiggy (2011) ,
Blue Moon was één van de nummers die Presley zelf aandroeg toen hij voor de tweede keer bij Sun een sessie deed. Ballads was wat hij het liefst zong, daarin kon hij de meeste gevoelens kwijt en precies die gevoelens intrigeerden Sam Phillips want die hadden niets van dat overdreven sentimentele zoals bij diegenen die dat voordien al zongen (“I don’t sound like nobody”). Die crooners uit de forties en thirties leken het zelfs over een geheel andere maan te hebben. Die van Presley weerspiegelde zich in de efficiënte echo van de Sun-studioruimte, enkel gehuld in een schaars negligé van gitaar en bas. Vergeleken daarmee leken de Blue Moon’s van de vorige generatie eerder ingekleurde wenskaarten van de rommelmarkt.
De melodie was eerder ook al voorzien voor de Hollywood Revue Of 1933 (waarin het zou gezongen worden door sexgodin Jean Harlow als The Prayer). Met een lichtjes gewijzigde tekst zong Shirley Ross het als The Bad In Every Man in de beruchte gangsterfilm Manhattan Melodrama (’34) maar daar werd toen teveel doorheen gepraat. Dus schreef Hart nog maar eens een andere tekst en vanaf toen ging eindelijk Blue Moon schijnen. Manhattan Melodrama was niet zozeer berucht om die vroege Blue Moon, wel omdat John Dillinger uitgerekend die film was gaan bekijken in Chicago toen hij bij buitenkomen op een regen van politiekogels werd verwelkomd.
GLENN GRAY
(Richard Rodgers/Lorenz Hart)
Originele Opname : Casa Loma Orchestra with Glen Gray (1934) (Decca)
Zang: Kenny Sargent.
Covers : Frankie Trumbauer & Band (1934) [vier dagen later voor Columbia], Coleman Hawkins (1934) , Ted Fio Rito (1934) [drie dagen later voor Brunswick], Connee Boswell (1935) , Glen Gray (1935) , Benny Goodman (1935) , Al Bowlly (1935) , Django Reinhardt (1939) , Mel Tormé (1948) [in film Words And Music over componistenduo Rodgers/Hart], Billy Eckstine (1949) , Louis Armstrong (1949) , Dave Brubeck (1949) , Billie Holiday (1952) , Dizzy Gillespie (1953) [with strings], Buck Clayton (1953) , Elvis Presley (1954) [zonder happy end; zie noot], Emanons (1956) [voorlopers van de Marcels noveltyhit], Ella Fitzgerald (1956) , Sam Cooke (1958) , Dean Martin (1958) [in film Young Lions], Julie London (1958) , Frank Sinatra (1961) , Marcels (1961) [n°1 US & UK], Ventures (1961) , Annie Cordy (1961) [als Partout], Art Blakey (1962) , Bobby Vinton (1963) , Nolan Strong & The Diablos (1964) , Supremes (1967) , Bob Dylan (1970) , Sha Na Na (1971) [later ook in film Grease], Blue Haze (1972) , Winston Francis (1973) [reggaeversie], Mud (1974) , Robert DeNiro & Mary Kay Place (1977) [in film New York, New York], Linda Waterfall (1979) , Showaddywaddy (1980) , Elkie Brooks (1984) , Cowboy Junkies (1988) [als Blue Moon Revisited (Song For Elvis)], Jonathan Richman (1989) , Herman Brood (1990) , Placido Domingo (1990) [in medley met Moon River], Mark Isham (1990) [zang: Tanita Tikaram], Chris Isaak (1994) , Mavericks (1995) [in film Apollo 13], Iguanas (1996) , John Alford (1996) [hit UK], Ian Tyson (2002) , Rod Stewart (2004) , Helmut Lotti (2006) , Jacqui Naylor (2006) , Twiggy (2011) ,
Blue Moon was één van de nummers die Presley zelf aandroeg toen hij voor de tweede keer bij Sun een sessie deed. Ballads was wat hij het liefst zong, daarin kon hij de meeste gevoelens kwijt en precies die gevoelens intrigeerden Sam Phillips want die hadden niets van dat overdreven sentimentele zoals bij diegenen die dat voordien al zongen (“I don’t sound like nobody”). Die crooners uit de forties en thirties leken het zelfs over een geheel andere maan te hebben. Die van Presley weerspiegelde zich in de efficiënte echo van de Sun-studioruimte, enkel gehuld in een schaars negligé van gitaar en bas. Vergeleken daarmee leken de Blue Moon’s van de vorige generatie eerder ingekleurde wenskaarten van de rommelmarkt.
De melodie was eerder ook al voorzien voor de Hollywood Revue Of 1933 (waarin het zou gezongen worden door sexgodin Jean Harlow als The Prayer). Met een lichtjes gewijzigde tekst zong Shirley Ross het als The Bad In Every Man in de beruchte gangsterfilm Manhattan Melodrama (’34) maar daar werd toen teveel doorheen gepraat. Dus schreef Hart nog maar eens een andere tekst en vanaf toen ging eindelijk Blue Moon schijnen. Manhattan Melodrama was niet zozeer berucht om die vroege Blue Moon, wel omdat John Dillinger uitgerekend die film was gaan bekijken in Chicago toen hij bij buitenkomen op een regen van politiekogels werd verwelkomd.
GLENN GRAY
FRANKIE TRUMBAUER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten