Opgenomen door Ewan MacColl. De vermelding van Belfast in het eerste vers wijst op Ierse oorsprong, de vermelding van Van Diemen’s Land in het laatste verklaart de vele Australische covers. Broadside-versies wijzen op een bestaan vanaf minstens 1840. Toen had de actie echter nog plaats in Barking, Essex. Boer Harry Cox plukte deze song uit native ground.
Harry Cox is, simpelweg, de belangrijkste en de grootste onder de grote Engels traditionele zangers
Harry Cox was zijn hele leven lang landarbeider en folk zanger in een klein dorpje in North Norfolk. Geboren in 1885, bereikte hij reeds in zijn vroege jaren dertig regionale bekendheid als performer, nadat hij ontdekt werd door de Engelss componist EJ Moeran in de jaren ’20, maar het was pas na de Tweede Wereldoorlog dat zijn opnames hem een bredere erkenning zouden opleveren.
De boom in de documentatie van folk muziek, geïnspireerd door Alan Lomax en zijn soortgenoten in de jaren ’50, leidde tot een nieuwe waardering van de traditionele muziek van de Britse eilanden, en Cox won dat respect als een van de beste bewaarders van die traditie. Gezegend met een rijke, diepe zangstem en een liefde voor muziek, zou hij diverse opnames maken en een grote invloed hebben op de golf van Britse folk muzikanten en jaren ’60 bands als Fairport Convention.
Zijn dood in 1971 betekende het einde van een carrière van meer dan 50 jaar.
Harry werd geboren in Barton Turf de buurt van Great Yarmouth en was een ware jukebox van oude liedjes waaronder straatliederen als ‘The Female Drummer’, ‘Two Jolly Butchers’ en ‘Betsy the Serving Maid, Child ballads zoals’ Bold Archer ‘en’ Georgie ‘(‘ Geordie ‘), en komische deuntjes als ‘I had an old Hoss’ en ‘A Happy Family’.
De populaire ‘Ierse’ folk song, ‘The Black Velvet Band’ was ook een Harry Cox original, en Steve Roud’s nota’s vertellen ons dat de eerste versie van dit nummer absoluut niet uit Belfast komen, maar uit Barking in Essex, Engeland.
Het voortbestaan van deze prachtige modale melodieën in een algemene muzikale omgeving zo volledig gedomineerd door de moderne toonladders, is vrij verrassend. Maar Harry Cox was niet alleen een van de laatste links met de traditie van mondelinge overdracht, hij was vooral de laatste uit het pre-industriële Engeland en een lang vervlogen cultuur.
THE BLACK VELVET BAND
Harry Cox is, simpelweg, de belangrijkste en de grootste onder de grote Engels traditionele zangers
Harry Cox was zijn hele leven lang landarbeider en folk zanger in een klein dorpje in North Norfolk. Geboren in 1885, bereikte hij reeds in zijn vroege jaren dertig regionale bekendheid als performer, nadat hij ontdekt werd door de Engelss componist EJ Moeran in de jaren ’20, maar het was pas na de Tweede Wereldoorlog dat zijn opnames hem een bredere erkenning zouden opleveren.
De boom in de documentatie van folk muziek, geïnspireerd door Alan Lomax en zijn soortgenoten in de jaren ’50, leidde tot een nieuwe waardering van de traditionele muziek van de Britse eilanden, en Cox won dat respect als een van de beste bewaarders van die traditie. Gezegend met een rijke, diepe zangstem en een liefde voor muziek, zou hij diverse opnames maken en een grote invloed hebben op de golf van Britse folk muzikanten en jaren ’60 bands als Fairport Convention.
Zijn dood in 1971 betekende het einde van een carrière van meer dan 50 jaar.
Harry werd geboren in Barton Turf de buurt van Great Yarmouth en was een ware jukebox van oude liedjes waaronder straatliederen als ‘The Female Drummer’, ‘Two Jolly Butchers’ en ‘Betsy the Serving Maid, Child ballads zoals’ Bold Archer ‘en’ Georgie ‘(‘ Geordie ‘), en komische deuntjes als ‘I had an old Hoss’ en ‘A Happy Family’.
De populaire ‘Ierse’ folk song, ‘The Black Velvet Band’ was ook een Harry Cox original, en Steve Roud’s nota’s vertellen ons dat de eerste versie van dit nummer absoluut niet uit Belfast komen, maar uit Barking in Essex, Engeland.
Het voortbestaan van deze prachtige modale melodieën in een algemene muzikale omgeving zo volledig gedomineerd door de moderne toonladders, is vrij verrassend. Maar Harry Cox was niet alleen een van de laatste links met de traditie van mondelinge overdracht, hij was vooral de laatste uit het pre-industriële Engeland en een lang vervlogen cultuur.
THE BLACK VELVET BAND
Geen opmerkingen:
Een reactie posten