Originele Opname is van Rev. Robert Wilkins (1929) – Brunswick
Bluesgitarist met Cherokeebloed. Opgenomen in de Peabody Hotel in Memphis op 23 september 1929 voor Brunswick 7125.
Songgegeven gebaseerd op de Bijbelse hymne The Prodigal Son (Chisholm/Stebbins) uit 1921. Banjospeler Dock Boggs nam daar een versie van op in ’63.
Robert Timothy Wilkins was van Afrikaanse en Cherokee afstamming. Hij werd geboren op 16 Januari 1896 in Hernando, Mississippi, en stierf op 28 Mei 1987.
Wilkins nam zijn blues gebaseerd op gospel later effectief ook als gospel op. Volgens Lane Wilkins (Robert’s kleindochter) verruilde haar grootvader zijn devil’s music in church music in 1942 toen zijn vrouw Ida Mae ernstig ziek werd. Ook andere herontdekte oude bluesmen deden zo’n belofte aan God ergens tussen hun prille opnamen (’20s, ’30s) en hun revival-opnamen (’60s). De Prodigal Son is de verloren zoon die terugkeert naar huis na slechte ervaringen met lowdown women. Het is die spiritual die door de Rolling Stones werd overgenomen op hun Beggars Banquet-lp.
Je zou verwachten dat Wilkins daar toen voor een stuk beter van werd maar niets is minder waar. Robert zag geen cent van die Stones-cover; waarna die zich voor de tweede keer gedesillusioneerd terugtrok uit de muziek. Hij concentreerde zich vanaf toen op zijn gezin en zijn kerkelijke bezigheden en leefde nog 20 jaar in relatieve gezondheid verder. Hij stierf in ’87 op gezegende leeftijd.
Covers : The Rolling Stones (Prodigal Son) in 1968 MET Ry Cooder als slide gitarist, Sonny Landreth (1973), Michelle Shocked (92), etc.
THAT’S NO WAY TO GET ALONG 1929
Geen opmerkingen:
Een reactie posten