Dylan's "North Country Blues"

North Country Blues (1963)

Come gather ’round friends
And I’ll tell you a tale
Of when the red iron pits ran plenty
But the cardboard filled windows
And old men on the benches
Tell you now that the whole town is empty

In the north end of town
My own children are grown
But I was raised on the other
In the wee hours of youth
My mother took sick
And I was brought up by my brother

The iron ore poured
As the years passed the door
The drag lines an’ the shovels they was a-humming
’Til one day my brother
Failed to come home
The same as my father before him

Well a long winter’s wait
From the window I watched
My friends they couldn’t have been kinder
And my schooling was cut
As I quit in the spring
To marry John Thomas, a miner

Oh the years passed again
And the givin’ was good
With the lunch bucket filled every season
What with three babies born
The work was cut down
To a half a day’s shift with no reason

Then the shaft was soon shut
And more work was cut
And the fire in the air, it felt frozen
’Til a man come to speak
And he said in one week
That number eleven was closin’

They complained in the East
They are paying too high
They say that your ore ain’t worth digging
That it’s much cheaper down
In the South American towns
Where the miners work almost for nothing

So the mining gates locked
And the red iron rotted
And the room smelled heavy from drinking
Where the sad, silent song
Made the hour twice as long
As I waited for the sun to go sinking

I lived by the window
As he talked to himself
This silence of tongues it was building
Then one morning’s wake
The bed it was bare
And I’s left alone with three children

The summer is gone
The ground’s turning cold
The stores one by one they’re a-foldin’
My children will go
As soon as they grow
Well, there ain’t nothing here now to hold them

Deze song staat op het “The times they are a changin’” album.

De specifieke locatie van de stad wordt nooit vermeld.

 
Waarschijnlijk heeft Dylan het over de Iron Range in het noorden van Minnesota (gesuggereerd door de titel van het lied), waar Dylan zijn jeugd doorbracht in Hibbing, Minnesota.

De verwijzing naar “iron ore (ijzererts)” en “Red Iron (rode ijzer)” is overduidelijk.

De verdere verwijzing naar “red iron pits” geeft aan dat het gaat om de locatie zich op de Mesabi Range, een deel van de Iron Range, bevindt waar open-pit mining overweegt en waar ook Hibbing zich bevindt.

Dit gaat dus over Hibbing.

Het einde van de song is dramatisch.

Dylan verbergt het feit dat de verteller een vrouw is tot aan het eind van vers vier.
Het nummer eindigt somber. De vrouw is tegen die tijd haar man, moeder, vader en broer verloren, de mijn is gesloten en de stad is zo goed als verlaten. En al gauw zullen haar kinderen ook weggaan en zal zij achterblijven in volledige afzondering en eenzaamheid.

Waarschijnlijk haalde Dylan zijn inspiratie  (en ook een deel van de melodie trouwens)  bij de song van Bob Gibson uit 1958, “Red Iron Ore” (Riverside)

Het is een ballade uit de late 19e eeuw over de mijnstreek rond Hibbing.


Bob Gibson – Red Iron Ore (1958)

Bob Dylan – North Country Blues (1963)

 "North Country Blues" op het Newport Folk Festival van 1963.