P.J. Proby wordt in Houston, Texas, geboren. Na enige tijd in Hollywood te hebben rondgehangen, waar hij o.a. platen maakt als Jet Powers, wordt hij in ’64 door Jack Good (een belangrijke promotor van rock & roll in Engeland, vooral door baanbrekende tv-shows als Oh Boy) meegenomen naar Engeland om mee te doen aan een tv- special rond The Beatles.
Good produceert ook Proby’s eerste single (voor Decca) in Engeland, een zeer rauwe en swingende versie van een ballad uit de jaren dertig, ‘Hold Me’, die in juli ’64 de derde plaats in de Engelse hitparade haalt. Ook de opvolger, ‘Together’, met een zo mogelijk nog furieuzer tekeergaande Proby, bereikt in dat zelfde jaar de Top 10.
In ’65 gaat P.J. Proby over naar Liberty, daarbij tegelijk overschakelend op een geheel ander genre, namelijk de ballad. Ondanks deze abrupte repertoire-overgang verliest Proby niets van zijn aan waanzin grenzende inzet.
Zijn supersentimentele versies van ‘Somewhere’ en ‘Maria’ zijn daardoor inmiddels al klassiek geworden.
Het absolute hoogtepunt bereikt P.J. echter in ‘I Apologize’, dat geenszins toevallig precies uitkomt na een serie geruchtmakende optredens, waarbij Proby zich de verontwaardiging van het Engelse volk op de hals haalt door herhaaldelijk uit de (zeer los gestikte) naden van zijn blauwzijden broek te barsten.
Voornoemde drie nummers worden in ’65 redelijk grote hits in Engeland; na ’65 gaat het minder, misschien wel omdat Proby steeds normaler gaat zingen (b.v. op de Lennon/McCartney-compositie ‘That Means A Lot’ uit ’67).
In ’68 keert hij bankroet en gedesillusioneerd naar de Verenigde Staten terug, een paar jaar later, in ’71, toch weer in Engeland opduikend om één van de hoofdrollen in Catch My Soul (een rockbewerking van Othello) te spelen, opnieuw onder leiding van zijn ontdekker Jack Good.
In ’77 wekt P.J. Proby opnieuw aller verbazing door op een plaat van Focus mee te zingen, Focus Con Proby.
Kort daarop krijgt hij één van de drie hoofdrollen in de musical ‘Elvis’, alweer een produktie van Jack Good. Proby blijft zijn image trouw, want ook deze produktie verlaat hij voortijdig met de nodige ruzie.
Hier is “Just like him“, voor mij zijn allermooiste. Het nummer werd speciaal voor hem geschreven door Jackie DeShannon. Het werd de B kant van “Somewhere”, en is alleen hier te vinden.
Good produceert ook Proby’s eerste single (voor Decca) in Engeland, een zeer rauwe en swingende versie van een ballad uit de jaren dertig, ‘Hold Me’, die in juli ’64 de derde plaats in de Engelse hitparade haalt. Ook de opvolger, ‘Together’, met een zo mogelijk nog furieuzer tekeergaande Proby, bereikt in dat zelfde jaar de Top 10.
In ’65 gaat P.J. Proby over naar Liberty, daarbij tegelijk overschakelend op een geheel ander genre, namelijk de ballad. Ondanks deze abrupte repertoire-overgang verliest Proby niets van zijn aan waanzin grenzende inzet.
Zijn supersentimentele versies van ‘Somewhere’ en ‘Maria’ zijn daardoor inmiddels al klassiek geworden.
Het absolute hoogtepunt bereikt P.J. echter in ‘I Apologize’, dat geenszins toevallig precies uitkomt na een serie geruchtmakende optredens, waarbij Proby zich de verontwaardiging van het Engelse volk op de hals haalt door herhaaldelijk uit de (zeer los gestikte) naden van zijn blauwzijden broek te barsten.
Voornoemde drie nummers worden in ’65 redelijk grote hits in Engeland; na ’65 gaat het minder, misschien wel omdat Proby steeds normaler gaat zingen (b.v. op de Lennon/McCartney-compositie ‘That Means A Lot’ uit ’67).
In ’68 keert hij bankroet en gedesillusioneerd naar de Verenigde Staten terug, een paar jaar later, in ’71, toch weer in Engeland opduikend om één van de hoofdrollen in Catch My Soul (een rockbewerking van Othello) te spelen, opnieuw onder leiding van zijn ontdekker Jack Good.
In ’77 wekt P.J. Proby opnieuw aller verbazing door op een plaat van Focus mee te zingen, Focus Con Proby.
Kort daarop krijgt hij één van de drie hoofdrollen in de musical ‘Elvis’, alweer een produktie van Jack Good. Proby blijft zijn image trouw, want ook deze produktie verlaat hij voortijdig met de nodige ruzie.
Hier is “Just like him“, voor mij zijn allermooiste. Het nummer werd speciaal voor hem geschreven door Jackie DeShannon. Het werd de B kant van “Somewhere”, en is alleen hier te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten