maandag 16 april 2012

The Soft Machine - Love makes sweet music/ Feelin' Reelin' Squeelin' (1967)




The Soft Machine - Love makes sweet music/ Feelin' Reelin' Squeelin'  (1967)

Kevin Ayers-guitar, bass, vocals
Daevid Allen-bass, guitar
Robert Wyatt-drums, vocals
Mike Ratledge-keyboards

Soft Machine (tot 1969 The Soft Machine) was een popgroep, oorspronkelijk uit Canterbury, Engeland, die in de loop der jaren diverse soorten muziek heeft gemaakt en ook veel personele wisselingen heeft gekend. De band begon in de jaren '60 met psychedelische muziek en ontwikkelde zich via progressieve rock naar een stijl die nog het dichtst bij de jazz ligt. De naam van de groep is gelijkluidend aan de titel van een roman van de Amerikaanse cultschrijver William S. Burroughs

De eerste bezetting (1966) bestond uit Kevin Ayers (basgitaar), Robert Wyatt (drums, zang), Daevid Allen (gitaar) en Mike Ratledge (toetsen). Allen, Wyatt en de latere basgitarist Hugh Hopper hadden in 1963 al in het Daevid Allen Trio gespeeld, soms met Ratledge; en Ayers en Wyatt waren met Hopper de oprichters van The Wilde Flowers.

De Australiër Allen verliet de band nog voor de voorbereidingen van het eerste album. Na een tournee door Frankrijk moest hij daar achterblijven, wegens problemen met zijn visum voor het Verenigd Koninkrijk. Hierop richtte hij te Parijs de band Gong op. Soft Machine had destijds hetzelfde management als Jimi Hendrix, en toerde in 1968 een half jaar door de Verenigde Staten als het voorprogramma van Hendrix. Tijdens de tournee werd in New York het eerste album opgenomen (The Soft Machine). De inspanningen van de tour werden Ayers te veel en hij trok zich terug op Majorca. Hij werd opgevolgd door Hugh Hopper. Ayers kwam later met zijn eigen band Kevin Ayers and the Whole World terug (met de jonge Mike Oldfield op basgitaar). In mei 1968 verscheen Andy Summers op het toneel. Hij ging mee op tournee maar verliet de groep al in juli 1968. Summers zou later wereldberoemd worden als gitarist van The Police.


Dit was hun eerste single.





"Love makes Sweet Music" .

Hoewel dit nummer vrij poppy klinkt is het toch typerend voor de beginnende gekte van de Britse Psychedelica. De tekst is eenvoudig en gaat over de genoegens van de liefde.

Toch sluipen er en paar "ongewone" tekstflarden in : “Every night it’s the same old scene/Drinking wine ‘cause you’re scared to dream.”
En vooral de prachtige gitaar van Kevin Ayers. Robert Wyatt zingt.

"Feelin' Reelin' Squeelin'".
 
Deze B kant staat in schril kontrast met de A kant. Niks commercieels, niks poppy, gewoon psychedelica zoals het hoort.
Kevin Ayers zingt vocals op deze track (met zijn bariton dreun) Wyatt zingt harmonie.

De tekst laat een verscheurde maatschappij zien, een meisje wordt gevraagd toe te geven dat ze eigenlijk liever haar Vader en Moeder zou zijn.

Ook de instrumentatie is apart, met voor het eerste een prominente rol voor Mike Ratledge's orgel.


1. Love Makes Sweet Music (Ayers)



2. Feelin’ Reelin’ Squeelin’ (Ayers)



Geen opmerkingen:

Een reactie posten