Buell Kazee – The Wagoner’s Lad (1928)
(trad.)
Buell Kazee (1928) – Brunswick
Five string banjospeler uit Kentucky met kennis van Elisabethaanse ballads. Mee opgenomen in de Anthology of American Folk Music. Zoals veel banjo tunes hangt ook deze aaneen van de geleende zinnen uit andere songs (uit The Coo Coo Bird om er maar één te noemen).
Deze melodie is bij ons beter bekend geworden sedert Bob Dylan hier “Farewell Angelina” uit distilleerde. Die kende dan ook Harry Smith’s Anthology op zijn duimpje. Verder is de tune van Farewell Angelina net zo goed geliëerd aan die van de 19de eeuwse walvisjagers song “Farewell To Tarwathie” (Liam Clancy, Judy Collins), volgens Ewan MacColl in 1850 geschreven door George Scroggie uit Aberdeenshire. In de VS duikt die tune dan weer op als “My Horses Ain’t Hungry” (Kelly Harrell, Vernon Dalhart, Pete Seeger), “Rye Whisky” (Tex Ritter, Tom Rush), “Pretty Mary” (Jimmie Driftwood, Peter, Paul & Mary) en in up-tempo versie in de 1950s als Shrimp Boats Are A-Comin (Jo Stafford).
Zegt Roger McGuinn: “Dit is een van mijn favoriete nummers van de Anthology. Het is een van die melodieën die bij blijft lang nadat je het nummer gehoord.
De originele opname is uit 1928, door Buell Kazee.
Het formaat is interessant, het eerste vers is van de verteller, de tweede door het meisje, de derde door de jongen en de vierde en vijfde verzen zijn verdeeld tussen de jongen en meisje.
Ze probeert van de Wagoner’s Lad om te praten om bij haar te blijven.
(trad.)
Buell Kazee (1928) – Brunswick
Five string banjospeler uit Kentucky met kennis van Elisabethaanse ballads. Mee opgenomen in de Anthology of American Folk Music. Zoals veel banjo tunes hangt ook deze aaneen van de geleende zinnen uit andere songs (uit The Coo Coo Bird om er maar één te noemen).
Deze melodie is bij ons beter bekend geworden sedert Bob Dylan hier “Farewell Angelina” uit distilleerde. Die kende dan ook Harry Smith’s Anthology op zijn duimpje. Verder is de tune van Farewell Angelina net zo goed geliëerd aan die van de 19de eeuwse walvisjagers song “Farewell To Tarwathie” (Liam Clancy, Judy Collins), volgens Ewan MacColl in 1850 geschreven door George Scroggie uit Aberdeenshire. In de VS duikt die tune dan weer op als “My Horses Ain’t Hungry” (Kelly Harrell, Vernon Dalhart, Pete Seeger), “Rye Whisky” (Tex Ritter, Tom Rush), “Pretty Mary” (Jimmie Driftwood, Peter, Paul & Mary) en in up-tempo versie in de 1950s als Shrimp Boats Are A-Comin (Jo Stafford).
Zegt Roger McGuinn: “Dit is een van mijn favoriete nummers van de Anthology. Het is een van die melodieën die bij blijft lang nadat je het nummer gehoord.
De originele opname is uit 1928, door Buell Kazee.
Het formaat is interessant, het eerste vers is van de verteller, de tweede door het meisje, de derde door de jongen en de vierde en vijfde verzen zijn verdeeld tussen de jongen en meisje.
Ze probeert van de Wagoner’s Lad om te praten om bij haar te blijven.
Kelly Harrell
Covers : Kossoy Sisters with Erik Darling (1956) , Obray Ramsey (1960) , Pete Seeger (1961) , Bob Dylan (1965) [als Farewell Angelina; officieel pas uitgebracht op Bootleg Series Vol. 1; in '60 als Rambler, Gambler, uit op No Direction Home (Bootleg Series Vol 7)], Joan Baez (1965) [idem; nam het ook op als The Wagoner Lad], Bert Jansch (1966) , Nana Mouskouri (1967) [als Adieu Angelina en in het Duits als Schlaf ein Angelina], Led Zeppelin (1970) [de gitaarriff van Bert Jansch' versie in Bron-Y-Aur Stomp; (zie ook: Blackwaterside)], Fungus (1974) [als Farewell To Tarwathie], New Riders Of The Purple Sage (1975) , Peggy Seeger (1977) , Nick Cave & The Bad Seeds (1995) [als Rye Whiskey], John Mellencamp (1997) [als Farewell Angelina], Roger McGuinn (2001) [met Joan Baez en Eliza Carthy], Duhks (2004) , Anonymous 4 (2006) , enz…
Van "The Wagoner's Lad" naar "Farewell Angelina" :
Buell Kazee – The Wagoner’s lad
Kelly Harrell – My horses ain’t hungry
Liam Clancy – Farewell To Tarwathie
Tex Ritter – Rye Whiskey
Peter, Paul and Mary – Pretty Mary
Bob Dylan – Farewell Angelina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten